İnci

İnci Nerede Bulunur?

Tarihsel olarak dünyanın en iyi incileri, İran Körfezi’nden, özellikle bugün Bahreyn olarak bilinen yerde yetiştirilmektedir. İran Körfezi’nin incileri, nefeslerini tutarak dalış yapan dalgıçlar tarafından toplanan doğal incilerdir. Körfez incilerinin özel parlaklığının sırrı, muhtemelen ada çevresindeki tatlı ve tuzlu suyun benzeri olmayan karışımından elde edilmiştir. İran Körfezi’nin doğal inci sanayii, büyük petrol birikimlerinin keşfedilmesi ile 1930’ların başında ne yazık ki birdenbire sona ermiştir. Bir zamanlar inci için dalış yapanlar, zenginliği, petrol sanayii tarafından getirilen ekonomik patlamada aramıştır. Sızan petrolden kaynaklanan su kirliliği ve istiridyelerin gelişigüzel aşırı avlanması esas olarak bir zamanlar Körfez’in inci üreten eski sularını mahvetmiştir. Bugün inci dalgıçlığı yalnızca bir hobi olarak yapılmaktadır. Yine de Bahreyn, yüksek kaliteliinciler için en önde gelen ticaret merkezlerinden biri olarak bilinmektedir. Aslında, bölgenin mirasını korumak çabası içerisinde, kültür incileri Bahreyn inci piyasasında yasaklanmıştır.

Doğal incilerin en büyük stoğu muhtemelen Hindistan’da bulunmaktadır. İronik olarak Hindistan’ın doğal incistoğunun çoğu Bahreyn’den gelmektedir. İnci kaynağını büyük ölçüde kaybetmiş olan Bahreyn’in aksine, geleneksel inci avcılığı Hindistan’da küçük çapta hala devam etmektedir.

İncilerin kültür edilmesi sanatı, Kokichi Mikimato adlı bir adam tarafından 1893 yılında Japonya’da icat edilmiştir. Küçük bir sedef (midye kabuğunun iç tarafındaki beyaz madde) boncuğun bir istiridyeye yerleştirilmesi sureti ile o istiridyenin uyarıcıyı sedef (bir inciyi meydana getiren salgılanmış madde) ile kaplamaya başladığını keşfetmiştir. Bugüne kadar Japonlar, istiridyelerin tohumlanması konusunda en önde gelen uzmanlar olarak kabul edilmiş olup Mikimoto ailesi en büyük inci üretici imparatorluklarından biri olmaya devam etmektedir.

İlginç bir şekilde, Japonya dışında kültür incilerinin yetiştirilmeye başlandığı ilk yerlerden biri Meksika’da Kalifoniya Körfezi yakınlarındadır. Ne yazık ki Meksika incileri, doğal inci istiridyesi yataklarına aşırı avlanma darbesi indirdiği ve Meksika Hükümeti 1940’ların sonunda avlanma yasağı kanunu çıkardığı zaman uluslararası piyasadan silinmiştir. Bugün Meksika, yarım (yuvarlak değil yalnızca inci dilimleri veya yarımküreleri anlamında) kültür incileri ile dünya piyasasına geri dönmeye çalışmaktadır.

İnciler büyük çoğunlukla Japonya, Avustralya, Endonezya , Myanmar , Çin Hindistan, Filipinler ve Tahiti’den gelmektedir.

Bununla birlikte Japonya, dünya inci piyasasının kabaca %80’ini kontrol etmekte olup Avustralya ve Çin sırasıyla ikinci ve üçüncü sıradadır. Avustralya, Endonezya ve Myanmar etrafındaki Güney Denizi suları, büyükbeyaz incileri ile ünlüyken, Japonya’nın incileri parlak özellikleri nedeniyle çok değerli kabul edilmektedir. Tatlı su incileri Çin’in inci çabalarının ana kısmını oluşturmaktadır. Daha öncede belirtildiği gibi Hindistan, doğal olarak meydana gelen incilerin en son üreticilerinden ve işleyicilerinden biri olarak tanınmaktadır. İlginç bir şekilde, Avustralya’nın incileri Endonezya ve Myanmar ile aynı denizden elde edilmesine rağmen , Avustralya yalnızca geldikleri su güruhunun değil aynı zamanda menşe ülkesinin önemini vurgulamak sureti ile kendi incilerinin diğer Güney Denizi incilerinden üstün olduğunun reklamını yapmaktadır.

İncinin Değeri Nasıl Anlaşılır?

Eğitimsiz bir göz için birçok inci oldukça benzer görünebilir. Tam tersine, inciler ile ilgili karmaşık bir hiyerarşi ve bir incinin değerini belirleyen çeşitli faktörler vardır. Parlaklık ve boy genellikle aranacak iki ana faktör olarak kabul edilir. Örneğin parlaklık, tabakaların inceliğine ve düzgünlüğüne bağlıdır. Parıltı ne kadar koyu olursa, şekil ve yüzey de o kadar kusursuz ve inciler okadar değerli olur. Ayrıca inciye baktığınız zaman yüzünüzün yansımasını net bir şekilde görebilmeniz halinde, bu yüksek kaliteli bir parlaklıktır. Yansıma ne kadar bulanık olursa, inci de o kadar az değerli olur. Diğer taraftan boy, inciyi yaratan istiridyenin yaşı (daha olgun istiridyeler daha büyük inciler üretir) ve incinin kültür edildiği yer ile ilgilidir. Avustralya’nın Güney Denizi suları daha büyük inciler üretme eğilimindedir. Bunun nedeni muhtemelen, kıyı şeridi boyunca suyun okyanus tabanından zengin besinler almasıdır. Yine bölgede sık rastlanan midye tipinin de nispeten daha büyük inciler üretme eğilimine sahip olduğu görülmektedir.

Günümüzde, gerçek inci isterseniz, muhtemelen bir kültür çeşidi almak zorunda kalacaksınız. Doğal inciler(insan yardımıyla yapılmayanlar) o kadar nadir ve pahalı hale gelmiştir ki, insanların büyük bir çoğunluğu için tek seçenek kültür incisidir. Bununla birlikte en üstün kaliteli doğal ve kültür incileri, görünüm ve kalite bakımından çıplak göze benzer görünür. Yalnızca eğitimli bir göz ancak bir röntgen makinasında fark sezebilir.Kültür incileri, daha büyük bir göbek veya çekirdeğe sahip olma eğilimindedir. Ancak diğer bütün bakımlardan özdeştirler.

İlginç bir şekilde, en iyi kültür incileri, incinin çıkarılmasından sonra ölen istiridyelerden gelenlerdir. İncinin çıkarılmasından sonra ölmeyen istiridyeler ‘Biwa’ incileri denen incileri üretir. Her zaman olmamakla birlikte, Biwa incilerinin fiyatı ölen çeşitten genellikle daha azdır.

İnciler bir çok renkte de elde edilir. En popüler renkler beyazlar, kremler ve pembelerdir. Gümüşi, siyah ve altın rengi de artan bir ilgi çekmektedir. Aslında koyu parlak siyah bir inci, inci sanayiindeki daha nadir bulunanlardan biridir ve genellikle yalnızca Güney Denizi’nde Avustralya yakınlarında bulunur. Bu nedenle, daha pahalı incilerden biri olabilirler.

İncide Renk

İnciler bir renk yelpazesi içinde bulunabilirler; örneğin pembemsi (genellikle roze denen), gümüş beyazı, krem, altın, gri, konyak ve siyah. Renk çokluğu, hem renkli hem de beyaz bazlı inciler için bir normdur. Renk yoğunluğu değeri etkiler; bununla birlikte, günlük moda eğilimleri ve renk talebi durumları da inci fiyatlarını etkiler.

İnci Bakımı

Parfüm, oje, saç spreyi ve alkol muhteva eden kozmetik ürünlerin içerdiği kimyasallar incili takılarınızın renk ve parlaklığını bozabileceğinden dolayı direk temastan kaçının ve temas halinde hafif bir sabun ve yumuşak bir bezle ılık suda yıkayın. İncilerinizin parlaklıları içerisindeki nem miktarıyla doğrudan orantılıdır. Bu sebeple incilerinizin uzun süre kapalı ve nemsiz bir ortamda tutulmamaları gerekmektedir. Düzenli bakım ve sık havalandırmayla incileriniz matlaşmayacak ve kırılganlıkları azalacaktır.

Diğer birçok değerli taşa nazaran organik bir yapıya sahip inci daha kırılgan ve çizilmeye müsaittir. Bu yüzden incilerinizi muhafaza ederken diğer mücevherlerinizle temas etmemesini sağlamalısınız. Bunun için yumuşak bir kumaş ile sarmak yeterli olacaktır.

Tarihte İnci

Binlerce yıl önce, yazılı tarihten uzun zaman evvel, ilk insan ilk inciyi muhtemelen deniz kıyısında yiyecek ararken keşfetmiştir.

Tarih boyunca inci, sıcak iç parıltısı titrek yanar dönerliği ile, en çok değer verilen ve aranan değerli taşlardan biri olmuştur. Birçok kültürün dininde mitolojisinde en eski zamanlardan beri inciye sayısız atıf bulunabilir. Hindular inciyle ay arasında bir bağ kurmuş, evlilik seremonilerinde ise saflığın bir sembolu olarak eşe hediye edilmiştir.

Eski Mısırlılar inciler kendileriyle birlikte gömecek kadar değer vermiştir. Markus Antonius’tan bir bahis kazanıp bütün bir ülkenin varlığını bir öğünde yutabilmek için, Kleopatra’nın tek bir inciyi bir kadeh şarap içerisinde eritip içtiği rivayet edilir.

Bilinen ilk inci takı milattan önce 520 yılında ölen bir Pers kraliçesinin lahitinde bulunmuştur. Günümüzde Paris’deki Louvre Müzesi’nde sergilenmektedir.

Eski Roma’da inciler, varlık ve sosyal statünün en üstün simgesi olarak kabul edilmiştir. İnci mücevhertakabilmek ise yalnızca aristokratlar için bir lükstü. Grekler inciye hem rakipsiz güzelliği hem de aşk ve evlilik ile ilişkisi dolayısıyla çok değer vermiştir.

Asil sınıftan güzel genç kızların zarif inci kolyeler taktığı Karanlık Çağlar boyunca kahraman şövalyeler incileri genellikle savaş alanlarına taşımışlardır. Parlak değerli taşların sahip olduğu sihrin kendilerini zarar görmekten koruyacağına inanmışlardır.

Rönesans, Avrupa kraliyet saraylarının inciler içerisinde yüzdüğüne tanıklık etmiştir. İncilere çok değer verildiğinden dolayı, çok sayıda Avrupa ülkesi asil sınıf dışındakilerin inci takmasını yasaklayan kanunlar çıkarmıştır. Avrupa’nın Yeni Dünya’ya yayılışı sırasında, Orta Amerika sularında inci bulunması, Avrupa’nın servetine servet katmıştır. Ne yazık ki denizde yetişen değerli taşlara yönelik açgözlülük ve zaaf, 17 yüzyılda bütün Amerikan inci istiridyesi popülasyonunun tükenmesine yol açmıştır.

1900’lerin başında doğal incilere yalnızca zengin ve ünlüler ulaşabilmiştir.1916 yılında, ünlü Fransız kuyumcu Jacques Cartier, değerli gayrımenkul karşılığında iki inci kolye vererek New York’un ünlü Beşinci Caddesi’ndeki mağazasını almıştır.

Bugün inci yetiştiriciliğinin ilerlemesi ile, inciler herkes tarafından alınabilmekte ve bulunabilmektedir. Kültür incileri doğal incilerle aynı özellikleri paylaşmakta olup canlı istiridyeler tarafından yetiştirilmektedir. Tek fark insan tarafından gerçekleştirilen az miktardaki teşviktir.

Eski çağlardan beri, inci kusursuz güzelliğin simgesi olmuştur. Bilinen en eski cevher olup yüzyıllar boyunca en değerli taş olarak kabul edilmiştir. M.Ö. 520 yılında ölen bir Pers prensesinin lahdinde bulunan, bilinen en eski mücevher parçası Paris’teki Louvre Müzesi’nde sergilenmektedir. Eski insanlar için inci ayın simgesiydi ve sihirli güçlere sahipti. Klasik Roma’da yalnızca belirli rütbeye sahip insanların inci mücevher takmasına izin verilirdi. Edebi olarak inci kelimesinin Latince karşılığı ‘eşsiz’ demektir ve bu, iki incinin birbirine benzemediğinin kanıtıdır.

İnciler saflığı ve masumiyeti simgelemeleri nedeniyle ideal düğün hediyesi olarak kabul edilmiştir. Hindu dininde, delinmiş incinin hediye edilmesi ve delinmesi evlilik törenin bir parçasını oluşturmuştur.

Romantik dillerde (İspanyolca, Fransızca, İtalyaca) margarita inci demektir. İnci kelimesi İngilizce dilinde 14. yüzyılda görülmüştür. Onüçüncü ve ondördüncü yüzyıllarda inciler, Avrupa’da şahsi süs olarak çok moda olmuştur. İngiltere Kraliçesi I.Elizabeth’in dizlerine kadar uzanan 7 adet inci kolyesi bunun kanıtıdır. Hem erkek hem de kadın giysileri incilerle işlenmiştir. Amerika kıtalarında hem İnkalar hem de Aztekler, güzellikleri ve sihirli güçleri dolayısıyla incilere değer vermişlerdir.